Begin dit jaar stelde ik samen met Laurens Ham voor Kunsttijdschrift Vlaanderen een themanummer samen rond hedendaagse Nederlandstalige poëzie: De woorden en de wegen. Vorige week vrijdag opende Perdu zijn jaarprogramma met drie gesprekken naar aanleiding van het themanummer. Zelf… Read more ›
Zelf zat ik een jaar geleden op de trein toen ik iemand aan een medereiziger hoorde vragen of ze het gehoord had van Zaventem. Het klonk zo beangstigend dat ik onmiddellijk mijn Fairphone bovenhaalde om op nieuwssites te ontdekken dat… Read more ›
Ik moet bekennen dat ik altijd een tekst over poetry slam en podiumpoëzie met de nodige reserve lees. Ik kan het niet laten om nog voor de eerste letter te hebben gelezen niet akkoord te zijn. maar als ik nu,… Read more ›
Zou ik mijn gedichten hebben laten plaatsen in Deus ex Machina 155 als ik had geweten dat het een special voor de tachtigste verjaardag van Hedwig Speliers was? Die vraag heeft me op nieuwjaarsnacht wakker gehouden nadat ik op 31… Read more ›
Toen ik gisteren op kantoor bij Telenet zat om een turbotaalgedicht te schrijven met hun online community kreeg ik op een bepaald ogenblik, in hoofdletters en gevolgd door enkele uitroeptekens, het facebookbericht ‘Commerciële hoer’. Ik klikte het snel weg, opdat… Read more ›
Enkele woorden heen en weer met mij op Facebook (meer een uitlachen van elkaars opgestoken vinger dan een discussie die naam waard) verleidde recensent Mark Cloostermans tot een diepgaander stuk. De bijtende opmerkingen naar PEN Vlaanderen daargelaten, kan ik mij… Read more ›
Vorige donderdag gaf ik een poëzieworkshop aan leerkrachten van de Karel de Grote Hogeschool. Met de kleine groep maakten we samen het volgende gedicht: Voorbij de palen Ik kan niet anders dan durven fietsen, al heeft die relatie soms… Read more ›
Soms kun je het met een tekst eens zijn en er toch op willen reageren. Want hij behoeft een kader, dat de onwetende lezer onthouden wordt. Meer dan een jaar geleden is Tomas Ooms bij me langs gekomen om me… Read more ›
Net voor mijn optreden op Theater aan Zee voltooide ik een gedicht dat ik daar per se in première wou laten gaan. Meer dan een week later heb ik nog altijd het gevoel dat het er staat én dat het… Read more ›
Vorig weekend bezocht ik voor de negende keer het sympathiekste festival van het Nederlandse taalgebied: Dichters in de Prinsentuin. Dit moeë lichaam houdt daar de volgende herinneringen aan over: 1. Toon Tellegen leest zijn gedicht De optocht integraal voor. Deze… Read more ›